Geçtiğimiz aylar bizlere, iktidarın dış politikada neredeyse tüm girişimlerinin başarısızlıkla sonuçlandığı, daha önceden sırtını yasladığı tüm devletlerle arasının açıldığı, tüm kozlarını tükettiği, içerideyse egemen söylemi kurmakta ve gündemi belirlemekte, derinleşen devlet krizine ve ekonomik krize karşı çıkış yolu bulmakta zorlandığı ve özellikle de ekonomik kriz nedeniyle seçmen kitlesinin iktidardan uzaklaştığı, [Devamını Oku…]
Umut Yazıları
Sosyalist hareket feminist hareket ve bir de öncülük – Hülya Osmanağaoğlu
Sosyalist hareket ile feminist hareket arasındaki ilişki son 35 yıldır iki farklı kanaldan seyrederek ilerliyor. Birincisi genel olarak açıkça ya da örtülü biçimde feminizmi hala burjuva siyaseti olarak gören ve öncülük edilmesi gerektiğini düşünen akım. İkincisi, sosyalist örgütlerin içinde kendine feminist diyen kadınların güç kazanmasıyla örgütlerin içinde ve/veya bu örgütlerden [Devamını Oku…]
Editörden I Rusya ve NATO: “Kader anı geliyor mu”?
İngiltere Yüksek Mahkemesi, WikiLeaks’in kurucusu Julian Assange’ın ABD’ye iadesi için açılan davada ABD lehine karar verdi. Assange, emperyalist saldırganlığın boyutlarının gözler önüne serilmesine katkı sunan yayınları nedeniyle cezalandırılmıştı. Assange’ın arkadaşı muhalif yazar John Pilger’in verdiği bilgiye göre, Assange kendisine hapishanede verilen ilaçlar nedeniyle zihin bulanıklığı yaşıyor, kendi adını anımsamakta bile [Devamını Oku…]
Bizim yolumuz: Siper yoldaşlığından barikat kardeşliğine – Özenç Derin Bademci
“Devasa ve canlıydı ve bir elektrikli hayvanın sırtından çıkar gibi kıvılcımlar çıkarıyordu her yerinden. Devrimin ruhu, tanrınınkine benzeyen bu halkın sesinin gürlediği o tepeyi bulutuyla kaplıyordu. Bu muazzam büyüklükteki moloz yığınından tuhaf bir hayret yayılıyordu.” (Victor Hugo’nun Sefiller anlatısında 1832 barikatlarını resmetmesi) İktidar gücünün uzun dönemdir defaatle vurguladığımız kriz bütünselliğini [Devamını Oku…]
Mülteci Kadın+ Hikayeleri: “Odam Kireç Tutmuyor” – Şen Süer
“Ne hoş bir güzelliği vardır; Hafif adımlarla, dünyadan gülümseyerek geçenlerin. Kimseye bir kötülüğü dokunmadan yaşayanların.” Virginia Woolf, Kendine Ait Bir Oda Bürodan tam çıkmak üzereydik, ceketlerimizi giymiş, çantalarımızı almıştık bile. İki arkadaşım koridora çıkmıştı, ben kalan arkadaşa son bir şey söylemek üzere henüz bürodaydım. O esnada, kampımızda üç haftalığına okul [Devamını Oku…]
